თვითმმართველობის დღე :)

2010 წლის 16 მარტს, როგორც ვგეგმავდით, სკოლაში ჩატარდა თვითმმართველობის დღე. ეს არის ჩვენი ტრადიცია, რომელიც უკვე 10 წელია, რაც არსებობს. მას ბავშვები განსაკუთრებული ინტერესითა და ხალისით ეკიდებიან და ყოველი წელი წინაზე განსხვავებული და საინტერესო ხდება. თანაც მათი მასწავლებლის როლში ხილვა მეტად სასიამოვნო პროცესია, ისინი ხომ ასე სწავლობენ პედაგოგის შრომის დაფასებას....

თვითმმართველობის დღეს მღავალი ღონისძიება იყო დაგეგმილი. დილიდან მოვალეობის შესრულებას შეუდგა

სკოლის ”დირექცია”, რომელშიც შედიოდნენ: თამარ აბურჯანია დირექტორის რანგში, თამარ მუკბანიანი,-დირექტორის მოადგილე აღმზრდელობით დარგში და სასწავლო ნაწილები: ბაჩანა ახალაია და ფიქრია ქურდაძე.

დილიდან ისინი აკონტროლებდნენ სკოლაში დისციპლინას და მოსწავლეების გაკვეთილებზე დასწრებას, ესწრებოდნენ საკონკურსო გაკვეთილებს და კლასის საათებს; სკოლის თვითმმართველობასთან ერთად აჯამებდნენ თითოეულ ღონისძიებას, გამოფენას და გაკვეთილს.
ღონისძიების სიაში შედიოდა

თამარ ჟიჟიაშვილის ნახატების,

რუსუდან მაისურაძის ნაძერწებისა

და

ნათია აბურჯანიას თექის ნამუშევრების

გამოფენა. მცირე ექსპოზიციები. დიდი მოწონება დაიმსახურა თამუნას დახატულმა ”სპანჩ-ბობმა” და რუსუდანის ძველი ქართული სტილის სიმძლავრემ ნამუშევრებში. აი ნათიას ერთ ერთი შარფი კი ისე მომეწონა, რომ უახლიეს მომავალში გავძარცვამ :)
სკოლა მომავალ ხელოვნებს დიდ წარმატებებს უსურვებს :)
ბავშვები განსაკუთრებული მონდომებით მოეკიდნენ მასწავლებლობას. ბევრი მათგანი ისე ”წააგავდა” საკუტარ მასწავლებელს, დიდ სირთულეს ნამდვილად არ წარმოადგენდა მათი პედაგოგების გამოცნობა :

გიული ანთიძის მოსწავლე, თემური ექიზაშვილი

თუმცა იყვნენ ისეთებიც, რომლებიც ნამდვილად ხელს უშლიდნენ ამ დღის ნორმალურ მსვლელობას. მადლობა მითხრან, რომ მათი ფოტოები არ დავურთე სტატიას შესარცხვენად :), რადგან ასეთი მოქცევა გარდა იმისა, რომ უპასუხისმგებლოა, მავნებელიცაა, რადგანაც შენს მეგობარს ხელს უშლი იმის გაკეთებაში, რაც მას სურს და დასცინი მის შრომასა და მონდომებას. ეს კი ნამდვილად სასირცხვილოა!
(გადასვლას დააკვირდით :) )

ასევე ჩატარდა კედლის გაზეთების კონკურსი თემაზე ”დედა და ქალი”.

ნამუშევრები მეტად საინტერესო იყო. მონაწილე კლასებმა დიდი შრომა ჩადეს თითოეულ მათგანში. მართალია, ბევრ კლასს (ჩემი კლასის ჩათვლით :) :) გაზეთი არ წარმოუდგენია, მაგრამ რას ვიზამთ, ”მაგრამ მარტო წვრთნა რას უზამს, თუ ბუნებამც არ უშველა...:) ”

დამკვიდრდა ახალი ტრადიციაც: მთელი დღის განმავლობაში სკოლის ფოიეში იდგა

”გულახდილობის ყუთი”, რომელშიც მოსწავლეები საკუთარ სურვილებს, ნააზრებს და ოცნებებს ყრიდნენ. შედეგები ნამდვილად არაორდინალური აღმოჩნდა: მოითხოვდნენ ბუფეტის უფასოდ გადაკეთებას, სიმღერას დირექციისგან და ა.შ. ასევე ზოგს არ დაეზარა და ასეთი სახის ”აფორიზმი” დაუტოვა სკოლას: ცხოვრება ომია, რომელშიც ბოლოს ყველა მარცხდებაო. რას ვიზამთ, პესიმიზმი და კულტურის არქონა ყურადსარები პრობლემაა დღესდღეისობით :)
თემას გადავუხვიე

დღის ბოლოს თვითმმართველობის ძველი და ახალი წევრები დაესწრნენ კლასის საათებს, ასევე დღის დახურვის ცერემონიალსაც. აქ წარმოდგენილი იქნა ავანგარდული სამოსი,

რომელიც მთლიანად ქაღალდისა და პოლიეთილენის პარკებისაგან იყო შექმნილი. ასევე მოეწყო ინტელექტუალური შოუ, მაგრამ ნაცვლად მასწავლებლებისა და მოსწავლეებისა, გოგონების და ბიჭების შეჯიბრება გახდა საჭირო, რადგანაც ვერ შეგროვდნენ მასწავლებლები :) რატომღას ყველას ტრეინინგი და გამოცდა აღმოაჩნდა :) ვიმედოვნებთ,

მახრჩობს კონკურენტი

რომ ეს მართლაც ასეა :)
შეჯიბრი საინტერესოდ და დრამატულად წარიმართა. ადგილი ქონდა კამათს ჩხუბს, სიცილ-ხარხარს, სირცხვილსაც კი
საბოლოოდ კი ისევ ფემინიზმმა და გენდერულმა უთანასწორობამ (რაღა თქმა უნდა, ქალთა სასარგებლოდ) იმძლავრა და გოგონებმა 4 ქულის სხვაობით 14:16 გავიმარჯვეთ (გუნდში მეც შევდიოდი).

საერთო ჯამში, დღე დამღლელი, მაგრამ საინტერესო გამოვიდა.
ეს ბოლო თვითმმართველობაა, რომელსაც სკოლაში ვატარებ და მართალია, ცოტა უფრო უკეთესად მინდოდა ყოფილიყო ყველაფერი, თუმცა მიღწეული შედეგი მანც დამაკმაყოფილებელია. ვიმედოვნებ, მომავალში ახალი თვითმმართველობის წევრები კიდევ უფრო მობილიზებულს, საინტერესოსა და მრავალფეროვანს გახდიან ამ დღეს.

თვითმმართველობის სახელით
12 ბ კლასის მოსწავლე თამარ აბურჯანია.
იმპროვიზაცია: 12გ კლასის მოსწავლე თამარ ხეიძე.